Rwa kulszowa
Niefarmakologiczne leczenie ostrych dolegliwości bólowych związanych z rwą kulszową stało się w ostatnich latach dużo prostsze dzięki przenośnym urządzeniom do elektrostymulacji w warunkach domowych. Dotyczy to oczywiście również wielu innych rodzajów bólu układu kostno-stawowego i nerwowego.
Najczęściej stosowanym tu rozwiązaniem są przenośne aparaty TENS emitujące łagodne impulsy prądowe, które oddziałując poprzez nerwy czuciowe wiodą impulsy do rdzenia kręgowego blokując transmisję sygnałów bólowych do mózgu, a także stymulują wydzielanie endorfin - naturalnych opiatów o charakterze przeciwbólowym.
Innym stosowanym tu rodzajem elektrostymulacji są prądy interferencyjne, które można traktować jako bardziej głęboki rodzaj stymulacji TENS, gdyż bodziec stymulujący powstaje w głębszych warstwach tkanek. Aparaty interferencyjne mogą okazać się bardzo użyteczne u osób, które nie reagują w wystarczającym stopniu na prądy TENS.
Kolejnym rodzajem elektrostymulacji, który można stosować przy rwie kulszowej, jest elektrostymulacja mikroprądowa.
Jaki rodzaj elektrostymulatora?
Przy rwie kulszowej można stosować dowolny aparat TENS i jest to rozwiązanie najtańsze. Jednym z czynników skutecznej terapii TENS jest okresowe różnicowanie charakteru impulsów, aby organizm nie przyzwyczajał się do bodźca stymulującego (habituacja), dlatego zaleca się stosowanie różnych programów stymulacji lub ręczną zmianę parametrów impulsów (w zależności od modelu).
W bardziej zaawansowanym leczeniu można zastosować aparat wielofunkcyjny, który oprócz TENS posiada też prądy interferencyjne oraz mikroprądy. Należy tu jednak pamiętać, aby od razu po takim zabiegu w miarę możliwości wykonać kilka ruchów i nieco rozruszać mięśnie. Gdy lekarz zalecił wykonywanie ćwiczeń, to prądy interferencyjne powinny być stosowane przed ćwiczeniami, a w trakcie ćwiczeń można stosować wtedy TENS.
Rozmieszczenie elektrod
Większość elektrostymulatorów posiada w komplecie 4 elektrody samoprzylepne do stymulacji dwóch wybranych obszarów (2 elektrody na jeden kanał). Elektrody powinny zapewnić przepływ prądu jak najbliżej obszaru bólu. Mogą być rozmieszczone na plecach przy odcinku lędźwiowym, a przy bólach promieniujących do nogi, również na nodze, w górnej lub dolnej części. Przykładowe rozmieszczenie elektrod dla poszczególnych rodzajów stymulacji obrazują poniższe rysunki.
Dogodnym rozwiązaniem może się okazać pas lędźwiowy do elektrostymulacji, np. Roovjoy, który ułatwia aplikację prądów TENS na plecach, gdzie samodzielne naklejenie elektrod może okazać się zbyt trudne. Podczas gdy pas do elektrostymulacji wykorzystuje jeden kanał elektrostymulacji, drugi kanał można (ale nie trzeba) wykorzystać do stymulacji w innym miejscu.
Ultradźwięki
Innym rodzajem terapii stosowanej przy rwie kulszowej jest terapia ultradźwiękami. W warunkach domowych doskonale nadają się do tego przenośne masażery ultradźwiękowe dysponujące odpowiednią mocą impulsów, np. aparat ultradźwiękowy Globus Lipozero Excel. Ultradźwięki tworzą delikatne ciepło i pomagają zwiększyć lokalne krążenie krwi, działając przeciwbólowo i rozkurczowo, ograniczając lub uzupełniając stosowania leków.
Dzięki ultradźwiękom możemy wykorzystywać również zjawisko sonoforezy do efektywnej aplikacji środków farmakologicznych o działaniu miejscowym, aplikowanych poprzez skórę w formie żelów i kremów. Wibracje ultradźwiękowe znacząco poprawiają wnikanie molekuł do głębszych warstw tkanek, zwiększając tym samym skuteczność działania leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych.
